Het prille begin…
Tijdens het seizoen 1999 – 2000 verzamelen alsmaar meer Anderlechtsupporters in cafe De Koebaan in Keerbergen. De cafebaas is een Anderlechtfan evenals enkele vaste cafebezoekers.
Met een tiental Anderlechtsupporters rijden we per auto naar de uitwedstrijden van ons geliefde Anderlecht. Voor het eerst wordt een minibusje gehuurd voor de ‘kampioenen’ wedstrijd op Westerlo.
Onze eerste trip als dan nog onofficiele supportersclub eindigt in een catastrofe: we verliezen onze ‘kampioenen’ match met 5-0.
Aangezien we ook de week daarna thuis tegen Gent de kans laten liggen om kampioen te worden, moeten we de kampioenenmatch in Genk missen: alleen officiele supportersclubs kunnen aan tickets raken voor de match van de laatste 5 jaren.
Oprichting supportersclub De Koebaan…
Onaanvaardbaar volgens de 10 musketiers, dus besluiten de 2 pioniers een officiele supportersclub op te richten: supportersclub De Koebaan met stamnummer 74 is een feit!
Anderlecht keurt de aanvraag goed en op zondag 13 augustus 2000 vertrekt de bus voor de eerste maal naar een uitwedstrijd van RSC Anderlecht.
In de beginperiode wordt ervoor geopteerd om alleen de uitwedstrijden per bus te reizen. Al snel raakt het toenmalige bestuur in contact met Stonne, die een groep Anderlechtsupporters uit Aarschot van tickets voorziet.
Deze supporters sluiten zich aan bij onze club, zodat we elke week met een volle bus kunnen vertrekken en ook voor de thuismatchen een bus kan worden ingelegd.
Het eerste seizoen verloopt als een droom: elke Europese uitmatch aanwezig, overal genoeg tickets en als een pijl naar de top-5 der supportersclubs.
In het tweede seizoen haken echter verschillende supporters om diverse redenen af (2001 – 2002). Er wordt nog wel een bus ingelegd naar Madrid maar dan daalt het aantal leden met zienderogen.
Pedro Goris en Bert Thijs worden drijvende krachten…
Met nieuwe moed wordt echter aan het derde seizoen als supportersclub begonnen (2002 – 2003).
Toch krijgen we voor de uitmatchen niet meer hetzelfde aantal supporters op de been.
De supportersclub bereikt een dieptepunt: sommige uitwedstrijden wordt er zelfs geen bus meer ingelegd. Bovendien wordt het supporterslokaal De Koebaan verschillende keren overgenomen.
Dan besluit Pedro zich te engageren. Hij wordt de nieuwe voorzitter en vraagt Buedts om samen met hem een nieuw bestuur te vormen. Op het einde van het seizoen nodigen zij enkele leden uit om hierover te praten. De uitgenodigde mensen gaan akkoord: Pedro, Buedts, Raf, Duts en Stefke vormen het nieuwe bestuur samen met Bert, die de nieuwe penningmeester wordt ondanks het feit dat hij nog school loopt.
Een andere belangrijk feit is dat we jongens oppikken in Keiberg-Rillaar indien ze met minstens 8 personen zijn. Stilaan druppelen de oude bekende gezichten weer binnen en weet de rest van Belgie dat we back in business zijn. De verplaatsing naar Lyon maken we nog in gezelschap van een andere supportersclub.
In Munchen zijn we weer met een volle bus paraat, waaronder een zeer grote delegatie van Rillaar. Tot in de vroege uurtjes is het feest op de bus: good old times!
Purple Haze op naar de Graffity…
Financieel hebben we het nog lastig en wordt er goed overwogen waarin we het eerst dienen te investeren. Er valt ons eveneens iemand op die de RSCA-microbe te pakken heeft gekregen en goed blijkt te weten waarover hij praat. We nodigen Mich uit het bestuur te versterken, waar hij op ingaat.
Even later worden ook Yves en Jordens bij het bestuur betrokken Raf, Stefke en Duts, deze laatste tijdelijk, haken af wegens tijdsgebrek. Om discussies bij de ticketverdeling onder de leden te vermijden wordt beslist om een puntensysteem in te voeren en op deze basis de tickets onder de leden te verdelen. Er wordt ook beslist om een spaghettidag te organiseren om onze kas te spekken.
Bij het begin van het seizoen 2003 – 2004 verhuist de club na de sluiting van De Koebaan naar de Graffity op het Gemeenteplain in Keerbergen. De club krijgt bovendien een nieuwe naam : Purple Haze.
We beginnen het seizoen 2004 – 2005 met kleine zorgen. Toch kunnen we zonder verlies blijven draaien en is de bus redelijk gevuld bij de thuismatchen, voor de uitmatchen moeten we echter samenwerken met de supportersclubs van Leuven en Peutie.
Stelselmatig groeit de club mede dankzij de inbreng uit Keiberg, vanuit cafe de Welkom. Brugge krijgt in Anderlecht een pak slaag van 5-1, er is de memorabele thuismatch tegen Standard met doffe ellende en ongekende vreugdetaferelen in 1 en dezelfde laatste minuut, maar we moeten met lede ogen aanschouwen hoe Brugge thuis kampioen wordt… tegen Anderlecht.
Na een geslaagde spaghettidag in Keerbergen en fuif in Keiberg raakt ons veiligheidsbudget helemaal rond, kunnen we nog extra koelboxen en koelelementen kopen en kunnen we voor de eerste keer denken aan een actie naar onze leden toe.
Uit de kinderschoenen gegroeid…
Tijdens het begin van seizoen 2005 – 2006, kunnen onze leden fleeces bestellen, die voor een deel door de club betaald zullen worden.
De band met Keiberg is geweldig goed: 1 vriendenclub. Ouders met kinderen vinden hun weg naar onze club en ook Europees is het enthousiasme groot met lotingen als Chelsea en Liverpool.
De thuismatchen zit de bus helemaal vol en voor de uitmatchen komen steeds meer mensen opdagen. Op Anderlecht kennen ze ons weer als een goed georganiseerde club, die overal aanwezig is en ook andere supporterclubs kennen ons weer.
Sinds lang krijgen we veel tickets (43) in Brugge, waar we onze jongens 0-2 zien winnen. De thuiswedstrijden tegen Standard en Zulte-Waregem zullen nog lang in ons geheugen gegrift staan wegens de spanning van deze competitie, die we uiteindelijk als kampioen afsluiten.
Het seizoen 2006 – 2007 start moeizamer door de vroege competitiestart.
De Europese uitmatchen zijn steeds een succes door de grote opkomst, al valt er bij elke uitmatch wel een zwaar probleem te overwinnen. De supportersclub draait echter zeer goed, zodat we vooral de tegenslag van de wedstrijd in Lille (inbeslaggenomen koelboxen en biervoorraad) kunnen opvangen, mits enkele kleine bijsturingen.
In het seizoen 2007 – 2008 wordt het voor de leden steeds moeilijker om steeds aanwezig te zijn. De verplaatsingen dankzij Belgacom TV, de dure ticketprijzen of het ontbreken van kwalitatief champagne voetbal zijn de meest gehoorde redenen. Europees kent de club dan weer enkele uitschieters met onder meer onvergetelijke taferelen bij de verplaatsing naar Bordeaux, en we vergeten zeker ook de 1-2 overwinning in Munchen niet.
De competitie draait echter op een sisser af, grote rivaal Standard de Liege kan na 25 jaar nog eens een titel vieren. . . na 2-1 thuiswinst tegen Anderlecht.
Nog voor het seizoen 2008 – 2009 goed en wel gestart is ligt onze Europese droom al aan diggelen. Onze paarse helden slaagden er niet in om het grote BATE Borisov uit te schakelen. Bovendien speelt Anderlecht weer ondermaats en zodoende laten meer en meer supporters het afweten op verplaatsing.
Voor de club was er dan weer een pluspunt: de aanwezigheid van peter Losada op de spaghettidag was zonder twijfel een groot succes.
Op het einde van het seizoen besluiten Bert, Roby en Tim hun bestuurs-activiteiten stop te zetten, het bestuur neemt een nieuwe wending. Onder invloed van een frisse wind hopen we van harte terug met volle bussen zowel uit als thuis ons aller geliefde Sporting aan te moedigen, samen op weg naar titel nummer 30!
Een frisse wind…
Het seizoen 2009-2010 wordt gestart met enkele nieuwe bestuursleden: Tom vervangt Roby als verantwoordelijke voor de inschrijvingen, Maikel ondersteunt Tom met de website, Bart doet de drank en Kim komt erbij als algemeen bestuurslid. Pedro neemt als voorzitter eveneens de taak van penningmeester over. Een nieuw bestuur vraagt nieuwe automatismen en een nieuwe cohesie tussen de bestuursleden. Uiteraard vergt dit tijd, maar we onthouden vooral enkele toppers zoals Lyon, Ajax en Hamburg, 3 Europese verplaatsingen die steeds een volle bus opleverden! Voor het eerst werd er ook een succesvol fuif(je) georganiseerd ter ere van onze 10e verjaardag.
Een bonte supportersclub…
Na een vergadering begin juli is het bestuur uitermate klaar voor het seizoen 2010-2011. We verwelkomen ook graag Yentof bij in het bestuur, als algemeen bestuurslid. Pedro draagt voortaan ook de pet van “busverantwoordelijke” en Tom concentreert zich volledig op de inschrijvingen, waardoor Maikel alleen webmaster wordt. Kim zal Bart ondersteunen voor de drankorganisatie. Tijdens het seizoen keert Bert terug in het bestuur en ook Fred en Xavier komen het bestuur versterken. De supportersclub blinkt uit in aanwezigheid op de Europese verplaatsingen, waar we steeds horen tot de best vertegenwoordigde supportersclubs. Op de bus zien we ingrijpende veranderingen: de nieuwe gezichten en groepjes op de bus, jong en oud, Vlamingen en Walen, West-Vlamingen en Limburgers smelten langzaam samen tot een hechte vriendenkliek. Ook buiten het voetbal worden voor elkaar de mouwen opgestroopt of wordt in groep onze nieuwe trui geshowd tijdens diverse activiteiten. Onze supportersclub raakt steeds bij meer mensen bekend en er wordt een aanzienlijke afstand overbrugd om deel te kunnen uitmaken van onze supportersclub: een mooier compliment kunnen wij ons niet dromen! De steun op onze jaarlijkse spaghettidag is ongezien en het enthousiasme waarmee men vanuit heel België en vanuit Nederland komt toegesneld om deel te nemen aan ons voetbaltornooi is ronduit schitterend.
Zowel de spaghettidag, het tornooi, de sfeer op en rond de bus als de appreciatie van bevriende supportersclubs maken ons duidelijk dat ons werk en onze inzet loont! Wij zijn klaar voor een nieuw en onvergetelijk seizoen!
Einde van een tijdperk…
Na 8 jaar trouwe dienst heeft Pedro besloten om zich terug te trekken uit het bestuur van onze supportersclub om zich op andere zaken te kunnen concentreren. Pedro mag terugblikken op een mooi parcours: in 2003 zijn nek uitgestoken om de supportersclub nieuw leven in te blazen, in het begin zelfs vaak geld voorschieten uit eigen zak om de club op de rails te krijgen.
Na al die jaren zijn we weer een stabiele supportersclub, die tot de 10 grootste van België behoort. Op de verre/moeilijke Europese verplaatsingen zijn we zelfs de grootste. Wij hopen dat Pedro zijn nieuwe doelstellingen kan bereiken en dat wij hem mogen blijven verwelkomen in onze supportersclub: zijn verdiensten voor de supportersclub blijven respect verdienen. Wij wensen hem daar dan ook voor te bedanken.
Voortaan zal Tom de sjerp van voorzitter dragen.